Het is onderhand meer dan een maand geleden dat ik mijn laatste blogpost hier heb geplaatst. En dat betekent dat collega Wim de Bruin volledig gelijk had met zijn tweet op 24 november jl. Dit ook even als getuigenis tegenover alle christenzionisten die mochten menen dat ik door hun argumentaties tot zwijgen zou zijn gebracht.
Deze week kwam het theologische tijdschrift Israël & de Kerk van Christenen voor Israël met een stuk van mw. G.A. van der Spek-Begemann, dat ik met gekromde tenen heb gelezen. Het betreft de ‘Kroniek’ met de titel Polemiek en dialoog. Uiteindelijk komt het epistel neer op een anathema over de Protestantse Kerk, de Protestantse Raad voor Kerk en Israël (die en passant nog even wordt verward met de redactie van het PKN-blad Kerk en Israël Onderweg) en Kerk in Actie. De volledige schuld voor de polarisering van het Israël-Palestinadebat binnen de Protestantse Kerk wordt hen in de schoenen geschoven met het argument dat zij het open gesprek en de dialoog hierover met “de meerderheid van de kerkleden” (natuurlijk vertegenwoordigd door Christenen voor Israël c.q. de opstellers van het pamflet Onopgeefbaar verbonden) uit de weg zouden gaan.
Blijkbaar is mw. Van der Spek-Begemann niet op de hoogte van de gang van zaken rond de Kairosconferentie van half september jl. Zowel de organisatoren van de conferentie als het synodemoderamen van de Protestantse Kerk hebben de ondersteunende bewegingen achter Onopgeefbaar verbonden – te weten: de Gereformeerde Bond en het Evangelisch Werkverband – uitgenodigd voor gesprekken met de opstellers van het Palestijnse Kairosdocument. Zowel het gerichte aanbod van de Kairoswerkgroep als de expliciete uitnodiging van het moderamen zijn door GB en EW categorisch van de hand gewezen. Over gotspe gesproken…
Als er dus clubs zijn die door hun opstelling een zinvol gesprek binnen de PKN over Kerk & Israël en het Israëlisch-Palestijns conflict structureel frustreren en polariseren, dan zijn dat de groepen waar mw. Van der Spek-Begemann mee sympathiseert en namens welke zij meent te moeten spreken en schrijven, en niet de Nederlandse Kairoswerkgroep, of Vrienden van Sabeel Nederland, of organen van de Protestantse Kerk.
Meer woorden maak ik er hier niet aan vuil. Er zijn namelijk belangrijker zaken dan je druk maken over zwartgallige querulanten. Niet alleen mijn eigen kindje, maar meer nog het Kind in de kribbe maakt ons duidelijk dat je je niet blind moet staren op het duister, maar je hart en ziel moet laven aan het licht, ook al schijnt het soms nog zo zwak. Daarin ligt de belofte voor Gods toekomst: vrede en gerechtigheid voor alle volken!
Laat de christenzionisten maar tekeer gaan in hun eindeloze litanieën, mijn energie gaan ze lekker niet meer opslorpen. Die ga ik besteden aan het Kind van Bethlehem en de kinderen van deze wereld, zowel in mijn eigen huis als ver van mijn bed, zoals in de Palestijnse gebieden en in Israël. Aan hen is die energie vele malen beter besteed. Dát heeft toekomst!
Opgewekte Kerstgreetz, Jominee
P.S. Als je je afvraagt waar de titel van dit stukje vandaan komt, klik dan HIER.
jominee 
Open doors:Nigeria ( staat op nr 23 op lijst landen waar Christenen het meest vervolgd worden)
“Islamitische extremisten richten zich in het noorden van Nigeria nog steeds tegen christelijke gemeenschappen door regelmatig dorpen te overvallen. Christenen zijn hierdoor op hun hoede. Toch zijn er ook meer en meer kerken die moslims kunnen bereiken met het Evangelie. Het aantal mensen dat besluit hun leven over te geven aan de Here Jezus, groeit hiermee ook.
Geweld
In 2010 kwamen ongeveer 2000 christenen om het leven tijdens geweld tussen moslims en christenen. Voornamelijk de stad Jos was tafereel van het geweld. Veel christenen raakte hierdoor hun huizen kwijt en sloegen op de vlucht. Maar ook in andere dorpen werden christenen overvallen, mishandeld of gearresteerd”
Geen moslimland in jouw ogen; in ieder geval extreem veel moslimgeweld jegens onze broeders en zusters.
Maar ja, deze christenen kwamen niet op je weg, dus pak je het niet op……..
Beste Unger,
De noordelijke staten van Nigeria zijn overwegend islamitisch, de zuidelijke voornamelijk christelijk. Op het “grensvlak” zijn al tientallen jaren spanningen met vreselijke gevolgen voor christenen en anderen.
Je neemt aan dat ik van de situatie daar niets wist en weet. Je neemt aan dat ik de informatie van Open Doors niet ken. Je gaat ervan uit dat ik op dat vlak geen actie onderneem en niets “oppak”. Ik zeg daar alleen maar over: je aannames zijn gelukkig onjuist.
Mijn blogbijdragen over het Israëlisch-Palestijns conflict komen voort uit persoonlijke betrokkenheid bij zusters en broeders daar. Dat geeft ze in mijn ogen een meerwaarde boven eventuele bijdragen die ik over de situatie van andere onderdrukte christenen zou kunnen leveren. Daarom pak ik juist dit op – noem het geraaktheid, noem het roeping – ik kan er simpelweg niet omheen. ’t Is niet anders…
Je zou een stuk geloofwaardiger worden als je je broeders en zusters in de vele moslimlanden een zelfde belofte gaat doen, en daar vervolgens op je weblogje over gaat schrijven……..
Begin eens in Nigeria ; daar zitten christenen tamelijk in de ‘knel’.
Shana tova !
Beste Unger,
Ieder pakt op wat op haar of zijn weg komt. Dat heb ik gedaan.
Jouw advies komt voort uit een belang: mij als lastige stem het zwijgen opleggen. Als het advies zou komen van iemand die er geen ideologisch voordeel mee zou willen behalen, was het al een stuk geloofwaardiger. ;o)
Nigeria is trouwens geen moslimland.
Kull ‘aam wa anta bi l-khayr !
Völle heil en zeeng in ’t ni’je jaor !
Och Jominee,
Wat een negatieve teneur weer in je stuk. Bovenstaande reageerder stelt je overigens enkele goede vragen.
[rest van de reactie geschrapt door Jominee wegens strijdigheid met toelatingsbeleid: https://jominee.wordpress.com/about/ ]
Beste Willem,
Ik spiegel het stuk van mw. Van der Spek-Begemann aan de feiten – dat het spiegelbeeld een negatief gevoel oproept, ligt niet bepaald aan de spiegel… Je kunt het stuk van mevrouw namelijk op heel wat manieren karakteriseren, maar de term ‘positief’ is daarop in ieder geval niet van toepassing.
Johan,
Jullie dominee’s zijn er toch maar druk mee, met die ‘christenzionisten’ bedoel ik……
Ja, ook collega W. de Bruin. Op het blog van Jos Strengholt, alwaar Jos ‘onopgeefbaar verbonden’ geheel trachtte af te te branden, waren jullie dagelijks van de partij met reacties van gelijke strekking.
Ik heb maar 1 vraag: waarom zijn jullie ‘anti-christenzionisten’ toch zo betrokken (in negatieve zin weliswaar) bij een land en volk welke volgens de universalisten ( welke ontkennen dat er uberhaupt sprake is van landbelofte, laat staan voor de joden) Bijbels in zijn geheel niet van belang is !?
Er zijn wereldwijd vele (honderden-) miljoenen christenen, of mensen die christen willen worden/zijn maar om veiligheidsredenen niet kunnen die om jullie aandacht schreeuwen, maar deze niet krijgen!
Waarom zo gefixeerd op Israel?
Beste Unger,
De storm is gelukkig alweer wat geluwd en de noodzaak tot alle drukte weer afgenomen.
Zoals je kunt zien heb ik de moeite al niet meer genomen om het pamflet “Onopgeefbaar Verbonden” verder de deconstrueren. Wim de Bruin en Jos Strengholt hebben al meer dan voldoende aangetoond hoe slecht het in elkaar steekt. Nu nog natrappen terwijl het stuk al gevloerd is, heeft weinig zin…
Over de betrokkenheid van Jos en Wim bij het Israëlisch-Palestijnse conflict kan ik weinig zeggen. Dat moeten ze zelf doen. Wat ik vermoed is dat het theologische aspect ervan hen raakt, en dan met name de wankele en onbijbelse argumentaties waarmee het discriminerende en onderdrukkende overheidsbeleid van de staat Israël ten opzichte van Palestijnen wordt goedgepraat.
Mijn eigen betrokkenheid is definitief tot stand gekomen door persoonlijke ontmoetingen met christelijke en islamitische Palestijnen en hun (levens)verhalen.
Mijn zusters en broeders daar hebben mij gevraagd hun verhaal hier stem te geven. En aan dat verzoek geef ik gehoor. Een van de belangrijkste dingen die zij vragen om hier in Nederland door te geven is hun oproep “Come and see” – kom met eigen ogen kijken hoe wij (moeten) leven.
Ik ben dus niet gefixeerd op Israël, maar door belofte verplicht aan mijn Palestijnse zusters en broeders. En ik neem aan dat je mij niet wilt dwingen die oprechte belofte te breken.
Wat voorts die miljoenen andere onderdrukte broeders en zusters van mij betreft: daarvan kun je niet weten in hoeverre zij mijn aandacht hebben. En dat hoeft ook niet. Linkerhand-rechterhand enzo… ;o)