Collega Jos Strengholt gaat als een speer door Onopgeefbaar Verbonden. Dat geldt zowel voor de snelheid als voor de intensiteit waarmee hij het verhaal van OV doorprikt. Onderhand heeft hij ook de paragraven 4. “Onopgeefbaar verbonden” en 5. “Valkuil van de hoogmoed” van commentaar voorzien.
Zijn reactie op § 4 begint hij als volgt:
“De brochure OV gaat verder. ‘Aangezien we Jezus als onze Verlosser belijden zijn we als gelovigen uit de volken geroepen gestalte te heben aan de onopgeefbare verbondenheid met het volk Israel.’ Dit wordt niet geargumenteerd, maar geponeerd. De ‘onderbouwing’ met een verwijzing naar Romeinen 11 en de metafoor van de edele olijf vind ik zwak. Staat daar iets over gestalte geven aan verbondenheid met de staat Israel? Want dat is wat in de brochure steeds wordt bedoeld.” (lees meer)
En bij § 5 zegt hij over de zogenaamde “vervangingstheologie”:
“De term vervangingstheologie is fout en de gedachte erachter is fout. Ik ben overigens nog steeds geen kerken tegengekomen die zeggen: ‘wij hangen de vervangingstheologie aan’. Het is een scheldwoord om je theologische tegenstander in een hoek te zetten, want God heeft het volk waarmee hij een verbond sloot niet ‘vervangen’. Hij houdt vast aan zijn verbond voor wie in zijn Messias gelooft. Dat is het ware Israel. ” (lees meer)
Ik ga vandaag eerst eens wat andere werkzaamheden verrichten. De deconstructie van Onopgeefbaar Verbonden is ondertussen in goede handen bij Jos Strengholt.
Greetz, Jominee
jominee 