Gisteren heeft het synodemoderamen van de Protestantse Kerk een brief gestuurd naar Sabeel Jeruzalem. Op zich een beetje omslachtig, omdat de directeur en (mede)oprichter van Sabeel op dit moment in Nederland is om te spreken op de Kairosconferentie in Amsterdam én synodescriba Arjan Plaisier daar zelf morgen ook is. Maar goed.
In de brief stelt het moderamen dat men aarzelt om zomaar Sabeels politieke analyse van de situatie rond de Palestijnse aanvraag van erkenning als staat door de VN over te nemen (“We are hesitant to your political analysis of the situation.”). Men vindt de analyse te zwart-wit is en dat de schuld al te eenzijdig bij de staat Israël wordt gelegd.
Op dit punt concentreert zich de berichtgeving in de media (RD, Kerknieuws.nl, CIP.nl) en zelfs op de betreffende webpagina van de PKN zelf. Dit is echter maar één van de vijf alinea’s die de brief telt. In de voorafgaande en volgende alinea’s van de brief bevestigt het moderamen van de Protestantse Kerk dat:
- het Palestijnse bestuur het volste recht heeft om bij de VN aan te kloppen voor erkenning van de Palestijnse staat;
- de twee-statenoplossing een haalbare oplossing lijkt;
- het spreken van Sabeel een antwoord op het Evangelie van Christus is;
- een deel van het Palestijnse lijden wordt veroorzaakt door het beleid van de staat Israël ten opzichte van Palestijnen (zoals duidelijk gemaakt in de brief aan de Israëlische regering vorig jaar);
- de PKN zich één voelt met Sabeels principiële keuze voor geweldloosheid en dat een moedige houding vindt.
Kortom: de soep wordt niet zo heet gegeten als sommigen haar wensen op te dienen. Gezien het spervuur aan tegengestelde meningen waaraan het moderamen dezer dagen wordt blootgesteld, is het begrijpelijk dat men probeert ook een wat kritisch geluid richting Sabeel te laten klinken. Toch straalt de brief vooral bevestiging van de band tussen de PKN en Sabeel uit. Het is de broederlijke vraag: “Zie je dat nu niet te zwart-wit?”. Een vraag die een goede vriend simpelweg hóórt te stellen. – Het zou jammer zijn als die vraag enkel voor de vorm is gesteld, om bijvoorbeeld de opstellers van Onopgeefbaar Verbonden gerust of tevreden te stellen. Bovendien zullen die met deze ene, licht opgeheven vinger echt geen genoegen nemen – die gaan voor méér…
Ik hoop dat ons moderamen zich daar niet op heeft verkeken.
Greetz, Jominee
jominee 